ქალაქ რამლაში, “ნევე-ტირცას” ქალთა ციხეში, ისრაელი 18-დან 70 წლამდე ასაკის 200 პატიმარს ათავსებს. 2011 წელს თელავიველფოტოგრაფს ტომერ იფრაჰს ციხის მონახულების უფლება მიეცა. თავდაპირველად მას ერთი პატიმრის პორტრეტი უნდა შეექმნა, თუმცა ხლმძღვანელობასთან შეთანხმების შემდეგ, ციხის მონახულება მან ყოველკვირეულად დაიწყო. დღევანდელ პოსტში ფოტოხელოვანის მიერ კოლონიის სამთვიანი მონახულების შედეგს წარმოგიდგენთ.
“პატიმრებს განსხვავებული სოციალური წარმომავლობა აქვთ, ისინი ძირითადად, უუფლებო ეროვნულ უმცირესობებს მიეკუთვნებიან. მათ ერთმანეთის გვერდიგვერდ ვიწრო საკნებში უწევთ ცხოვრება. ქალების უმეტესობა სასჯელს მეორე და მესამე ვადით იხდის – მათ ამ მანკიერი წრიდან გასვლა უბრალოდ არ შეუძლიათ”.
1979 წელს ორ აფეთქებაში ბრალდებულმა პალესტინელმა, “ნევე-ტირცას” ყოფილმა პატიმარმა რასმეა ოდეჰმა, გაეროს კომიტეტს ადამიანის უფლებათა დარღვევისთვის ჩვენება მისცა. ის ხედავდა თუ როგორ ცხოვრობდა 150 ქალი ერთ საკანში, ზოგიერთი მათგანი ბავშვებთან ერთადაც კი.
მან ციხეში არსებულ არაადამიანურ პირობებზე ისაუბრა, მისი თქმით, ადმინისტრაცია პატიმრებს ახლობლების წერილებსაც კი ართმევდა.
-1:03
ებრაელებსა და მუსლიმებს ერთმანეთისგან არ ყოფდნენ, რაც ხშირად კონფლიქტის გამომწვევი მიზეზი ხდებოდა.
ქალებს მასობრივად სჯიდნენ, იყენებდნენ გაზს და ფიზიკურად უსწორდებოდნენ.
“ბევრი საერთოდ არ უნდა იყოს იქ, მათ ფსიქიატრიული დახმარება სჭირდებათ. უმეტესობა ისრაელში არც კი დაბადებულა, ისინი ძირითადად, იქ რუსეთიდან, ეთიოპიიდან ან სამხრეთ ამერიკიდან არიან ჩასულები”.
2014 წელს ფოტოგრაფმა პატიმრების მიერ ორგანიზებული პირველი მოდური ჩვენებაც კი აღბეჭდა.
ასევე ნახეთ:
